W Ochotnicy Górnej skręcamy w lewo i wąską, wydawać by się mogło jednokierunkową drogą jedziemy do końca cywilizacji. Dzielnica Jaszcze Duże oferuje ścieżkę edukacyjną na gorczańskie Magurki i choć cel mamy sprecyzowany, to najpierw trzeba w bezpiecznym miejscu porzucić samochód. Tam, gdzie droga się kończy, tuż pod lasem stajemy na skrawku ziemi i dalej kontynuujemy podróż na piechotę. Dziś podążać będziemy za biało-zieloną farbą.
 |
| Kierunek Gorce! |
 |
Gorczański Park Narodowy
|
Po kilku minutach szeroka droga doprowadza nas na soczyście zieloną polanę, gdzie w samotności możemy nacieszyć oczy przyrodą. Niestety niebawem na dobre znikamy w lesie, a początkowe szerokie, łagodne podejście z czasem się zwęża i nabiera na intensywności. Po ostatniej fali opadów podłoże jest wciąż mokre, ale dzisiejszy upał skutecznie odparowuje wodę. Wszechobecna zieleń i świergot ptaków dobrze nas nastrajają.
 |
Gorczańska polanka
|
 |
Wiosna!
|
Po 30 minutach marszu dostrzegamy między drzewami drewniany szałas, a już na miejscu również wrak samolotu Liberator. Na tablicy możemy przeczytać o przebiegu katastrofy bombowca oraz ogólny zarys działań wojennych na tych terenach. Miejsce zaciszne, na szlaku jesteśmy sami, ale skoro jesteśmy pełni energii, to lecimy dalej eksplorować Gorce.
 |
Szałas
|
 |
Liberator
|
 |
| Z bliska |
Po kilku minutach marszu przez las docieramy na Przełęcz Pańska Przehybka, która w rzeczywistości jest polaną ukrytą pośród drzew. Szlak przecina ją w całości i dalej wciąż lasem, i wciąż niewymagająco przemierzamy kolejne kilometry. Niebawem nachylenie terenu wzrasta i tak nieuchronnie zbliżamy się do szczytu Magurek. Wierzchołek o wysokości 1108m n.p.m. wzbogacony jest o drewnianą wieżę widokową, więc kiedy dostrzegamy ją po 25 minutach marszu, jesteśmy co najmniej zadowoleni.
 |
| Pańska Przehybka |
 |
| Wieża widziana od strony zachodniej |
Szczyt Magurki to w rzeczywistości ogromna hala, jedna z największych w Gorcach. Z wieży widokowej powstałej w 2015 roku można podziwiać rozległą panoramę – nie tylko monumentalne Tatry, ale także Gorce i Pieniny. Ponieważ na konstrukcji jest zdecydowanie chłodniej, opuszczamy niebawem platformę i udajemy się na polanę, gdzie nie brakuje miejsca do beztroskiego lenistwa. Zresztą widoków też nie brakuje 😍
 |
| Wieża widokowa |
 |
| W kierunku Gorca |
 |
| Polana na Magurkach, Lubań i Pieniny |
 |
| Tatry od Bielskich po Zachodnie |
 |
| Zbliżenie |
 |
| Polana |
 |
| Wieża z dalszej perspektywy |
 |
| Na dole też jest widok |
Po odpoczynku kontynuujemy wędrówkę biało-zieloną ścieżką dydaktyczną, która prowadzi nas wzdłuż polany na Magurkach. Obracamy się za siebie kilkakrotnie, podziwiając jej ogrom, po czym znikamy w lesie. Niebawem jednak teren ponownie się odsłania, a przy szerokim dukcie niezmiennie kuszą sielankowe gorczańskie krajobrazy. Zwalniamy tempa i wsłuchujemy się w naturę.
 |
| Polana na Magurkach |
 |
| Okolice Borsuczyny z widokiem na Gorc |
 |
| Ze szlaku widać również Lubań |
 |
| I ponownie Tatry |
Po około 45 minutach docieramy do drogi asfaltowej i niestety odtąd czekają nas 3 kilometry do samochodu właśnie takim podłożem. W palącym słońcu pokonujemy osadę Jaszcze, na domiar złego jeszcze pod górę, więc zdecydowanie zalecam pętlę w przeciwnym kierunku. Na szczęście sytuację ratują wciąż sielankowe krajobrazy, a soczysta zieleń w połączeniu z kwitnącymi kwiatami działa kojąco.
 |
| Nature 💚 |
Całość dzisiejszej trasy wyniosła około 10km i zajęła nam spokojnym tempem z solidnymi przerwami 4 godziny. Czy warto zapuścić się w te rejony? Dla mnie osobiście Gorce są niesamowicie klimatyczne i poza Turbaczem oferują kameralną atmosferę. Pętla na Magurki to świetna propozycja, kiedy nie mamy do górskiej dyspozycji całego dnia, dlatego sprawdzą się zarówno o poranku, jak i popołudniem. Polana i widok ze szczytu są zdecydowanie na TAK 😁
A.P.
06.06.2020
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz