Dolina Prosiecka i Kwaczańska – moc różnorodnych atrakcji

W ostatni dzień czerwca, właściwie rzutem na taśmę uderzamy w Góry Choczańskie. To nasza druga wizyta w tym paśmie, ale zamiast zdobywać najwyższy szczyt, tym razem mamy zamiar podreptać po dolinach. Kiedy docieramy do miejscowości Prosiek witają nas promienie słońca, podczas gdy we wszystkich pasmach wokół królują czarne chmury. Oby to był dobry omen 😉

Jest słońce

Wlot Doliny Prosieckiej

Naszą wędrówkę rozpoczynamy niebieskim szlakiem, który ciągnie się przez Dolinę Prosiecką, a pokonanie jej zajmuje średnio 2 godziny. Na początek podążamy szeroką, szutrową drogą, ale niebawem ścieżka się zwęża i stopniowo znika wśród traw. Po 10 minutach czeka nas pierwsza atrakcja – skalne Wrota, a przeprowadzą nas przez nie kładki oraz mostek zawieszony nad potokiem. Następnie dla urozmaicenia czeka nas kilka łańcuchów wbitych w skały, a potem emocje już opadają. Dolina ma krasowy charakter, a swój wygląd zawdzięcza żłobieniu przez potok Prosieczanka. Trzeba przyznać, że póki co jest ładnie. 

Wrota

Widok z mostku

Trochę żelastwa

W dalszym etapie szlak prowadzi wyschniętym korytem rzeki, wśród niezliczonej ilości kamieni. W miesiącach suchych i letnich nie zastaniemy tu wody, ale w przypadku dużych opadów i deszczowych miesięcy, koryto niezwłocznie wypełnia woda, a szlak jest zamykany. Turystów na szlaku kręci się całkiem sporo, ale ruch rozkłada się równomiernie, tak iż nie odczuwamy tłoku. Niebawem wychodzimy na odkryty teren wśród wiatrołomów i krzaczorów, a pod nogami pojawia się sporo błota. Po około 20 minutach ponownie podążamy lasem, niestety z każdą minutą coraz bardziej znużeni.

Ścieżka wśród wiatrołomów i krzaków

Na szczęście po łącznie 1h 20 minutach docieramy do rozstaju Cervene Piesky, gdzie olbrzymia tabliczka pokazuje 10 minut do wodospadu o tej samej nazwie. Długo się nie zastanawiając, skręcamy w lewo, by zobaczyć to cudo i od razu wchodzimy w nieco inny świat. Pojawiają się typowe dla Gór Choczańskich skały i piargi, nawet jeden kominek ubezpieczony łańcuchem, a po zapowiadanym czasie stajemy u podnóża kaskady. Wodospad jest wysoki na 15 metrów i mamy sporo szczęścia, ponieważ w lecie często wysycha i nici z podziwiania. Dzisiaj woda leje się delikatnym strumieniem, przez co wrażenia estetyczne są pozytywne.

Rozstaj szlaków

Droga do wodospadu

Delikatna kaskada

By kontynuować wędrówkę najpierw musimy wrócić do rozstaju, a następnie po pokonaniu kilkunastu metrów wchodzimy w wąwóz Sokół. Przed nami wyrasta ciąg drabinek usytuowanych między skalnymi ścianami, a ciekawostką jest, że po większych opadach w kanionie również pojawia się woda i niewielkie kaskady. Odcinek jest niesamowicie klimatyczny, a na mnie zawsze wrażenie robią ciasne wąwozy ze skałami porośniętymi mchem. Taka słabość 😊

Pierwsza nieco ruchoma 😉

Wąwóz Sokół

Po 15 minutach wychodzimy z Doliny Prosieckiej i tym samym znajdujemy się na malowniczej polanie, którą będziemy podążać do miejscowości Velke Borove. W prawo niegdyś odbijał szlak zielony na szczyt Prosieczne, jednak obecnie droga jest zamknięta do odwołania z powodu wiatrołomów po halnym. Nas czeka natomiast 40-minutowy spacer z widokiem na okoliczne Góry Choczańskie, mieniące się w odcieniach zieleni. Dopiero tutaj na prostce widzimy, ile ludzi wędrowało doliną, ponieważ miejscami mamy ciężko przebić się przez tłum. Za cel obieramy sobie teraz Dolinę Kwaczańską, jednak zanim tam dotrzemy jeszcze szybki postój na kofolę w przyszlakowym bufecie. 

Widokowe polany

Tłumek…

Za nami Dolina Prosiecka

Wypas owiec w Wielkim Borowym

Masyw Prosiecznego

Atrakcje Doliny Prosieckiej i Kwaczańskiej

Po krótkim odpoczynku kontynuujemy wędrówkę szlakiem niebieskim przez Dolinę Borowianki, która jest pierwszym odcinkiem Doliny Kwaczańskiej. Powoli wchodzimy w wąwóz między skalnymi ścianami, a szeroka droga prowadzi nas wzdłuż potoku. Po 20 minutach docieramy do niewielkiego mostku, który nas zaciekawia, choć nikt z turystów na niego nie skręca. Jak się okazuje po kilkunastu metrach pojawia się przed nami Ráztocký Vodopad, który jest charakterystycznym miejscem w Górach Choczańskich.

Dolina Borowianki

Ráztocký Vodopad

Kolejnym punktem na naszej trasie są Wodne Młyny Oblazy, od których dzieli nas zaledwie 5 minut. Znajdujące się tutaj młyny są zabytkiem architektury drewnianej, ale wciąż pracują, teraz jako atrakcja turystyczna. W budynku możemy obserwować pracujące mechanizmy, a na zewnątrz koło wodne. Dodatkowo na terenie młynów pasą się kozy, po rzece pływają kaczki, także miejsce ciekawe, ale i zatłoczone.

Na rozstaju szlaków przy młynie

Młyn z zewnątrz

Koło wodne

Pracujące mechanizmy

Następnie obieramy szlak czerwony i dalej Doliną Kwaczańską kontynuujemy wędrówkę. Nie musimy długo czekać na kolejną atrakcję. Po 15 minutach umiarkowanego podejścia znajdujemy się na szczycie Mały Rohacz, gdzie przygotowano dla turystów vyhliadkę, czyli pomost widokowy. Mamy szczęście przebywać na konstrukcji sami, a podziwiać możemy porośnięte lasem kopy oraz kanion i rzekę daleko w dole. Miejsce ciekawe, a platforma oryginalna. Plusik za pomysł 😃

Vyhliadka Maly Rohac

Ja i widoczki

Kanion

Od strony wejścia

Podążamy dalej szlakiem czerwonym, zdobywając jeszcze jeden wyższy Rohacz, po czym rozpoczynamy zejście szeroką drogą przez las. Niestety już nic ciekawego nie czeka nas po drodze, więc spokojnym krokiem nieco znużeni docieramy do wylotu Doliny Kwaczańskiej. Przy parkingu uważnie wypatrujemy żółtych znaków, ponieważ właśnie tym szlakiem wrócimy do wlotu Doliny Prosieckiej. Po 10 minutach odbijamy w prawo i nieco pod górę opuszczamy Kvacany. Tabliczki zapowiadają 1h 30 minut marszu i było to chyba najdłuższe 1,5 godziny w moim życiu. Trasa nie była nudna, absolutnie! Szlak prowadzi malowniczymi polanami z widokiem na wszystkie okoliczne pasma słowackie, a jest ich aż nad wyraz dużo. Dzisiaj zmęczył mnie niesamowicie upał i fakt, że ścieżka przez polany wiła się na całej długości 6 kilometrów góra-dół, dół-góra… Ale nie będę nikogo zniechęcać, bo wszystkie niedogodności wynagradzały przepiękne panoramy – góry, lasy, jezioro, polany, szum trawy, zapach lata, dotyk słońca… Cudo 💗

Pierwsze widoki na Tatry Zachodnie

Wielka Fatra

Tatry Niżne

Z jeziorem

Sielanka

Robaczek

Gra świateł

I jeszcze jedno

Po zapowiadanych 90 minutach i ani jednej minuty mniej, docieramy do wlotu Doliny Prosieckiej, skąd czeka nas 10 minut marszu do samochodu. Zatrzymujemy się jeszcze przy tabliczkach edukacyjnych, obrazujących w jakim czasie rozkładają się poszczególne śmieci, co uważam za fantastyczną rzecz ku poprawie świadomości turystów 👍

Pampers bił wszystko…

…

To był kolejny dobry dzień w kolejnym paśmie górskim, a ten niewielki kraj raz po raz zaskakuje mnie swoją różnorodnością. Góry Choczańskie choć niewielkie skrywają niesamowite perełki, a dzisiejsza 17-kilometrowa trasa była generalnie bardzo przyjemna. Koniecznie zaglądnijcie w te tereny.

A.N.

30.06.2018